ترقیم و نبشته ای به خدا (به سبک قجری)

الها... توان یک سطر رقیمه خوش شیوه و تمام نبود چه رسد به چند قطعه و سرمشق زیبای نستعلیق و شکسته که در شان مقامت افتد. حقیر اگر کمتر عریضه نویسم عیبی نیست ؛ تو را که حاجتی به پاره کاغذ و خط من نباشد لیک بعنوان خادم و عابد کمین از شما توقعی است. تفقدی کن که به منت میکشیم. دو سه خطی بنویس برای ما از خیر عاقبت و عافیت دماغ ما. ساده نویس نه با تعجیل و تشدید و شتاب... طوری بنویس که این تلمیذ مبتدی به تلمذ سودی از آن برد و عینا به نیابت سرمشق کند بر بندگان نیازمندت. خیر ادنی و اخری در ناسیه ما به گونه ای مرقوم کن که به رسم یغما ببریم و نه آنگونه که ابریق طهارت به رسم امانت بگیریم و به غارت ببریم... آمین

شام آدینه

5آذر94

الاقل . رضا عباس موحدی